آ
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /آ/
حرف[ویرایش]
آ
- نخستین نشانه نوشتاری از الفبای فارسی و واکه اَ در حساب ابجد مانند الف نماینده عدد یک است. آی با کلاه که بر سر آن مد (~) باشد مقابل آی بی کلاه. الف ممدود.
- آ: در گویش گنابادی یعنی بله ، اوکی ، فهمیدم ، متوجه شدم ، درک میکنم ، حواسم هست (حرف آ در تلفظ کشیده میشود.) آ همچنین نشانه تلفظ در گویش گنابادی است.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین
- لغت‌نامه دهخدا