آبادان
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
- ریشهٔ ی واژه آبادان ازنام آبادان به واژه پهلوی اوپاتان می رسیم که به معنی محلی برای پاسداری و نگهبانی از آب رسید و بطلمیوس، پدر جغرافیای یونان، نام آرپفانا و آپفادانا را برای آبادان به کار می برد. واژهٔ عَبّادان، که در دوره های اخیر به آبادان استناد می شد، معرّب همان واژه است. مارکیانوس، جغرافی دان سدهٔ ۴ میلادی نیز آن را به صورت آپفادانا ( Apphadana ) آورده است.دانشنامه ایران، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد اول، ص۲۶.
آوایش[ویرایش]
- /آبادان/
نامجا[ویرایش]
آبادان
- شهری در استان خوزستان واقع در جنوب با غربی ایران.
- آبادان ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آباد - آن قابل تجزیه باشد، و حاکی از مکانی پر رونق و رو به پیشرفت است.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
صفت مرکب[ویرایش]
- معمور، دایر. مزروع، کاشته. پر، مشحون. سالم، تندرست. مأمون، ایمن. مرفه. شهر آبادان.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|