آبچین
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آب/چِین/
اسم مرکب[ویرایش]
آب چین
- حوله.
- پارچهای که مرده را پس از غسل با آن خشک میکنند.
- کاغذ آب خشک کن.
صفت[ویرایش]
آب چین
- حوله، توال، پارچه کرک داری که پس از شستشو، دست و روی و یا بدن را با آن خشک کنند. یعنی آنچه آب بدن را بچیند و خشک کند.
- ماخوذ از عربی و به معنای آنچه در اطراف بدن پیچیده شود.
- ماخوذ از واژه انگلیسی towel است.
برگردانها[ویرایش]
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین