آبچین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آب/چِین/

اسم مرکب[ویرایش]

آب‌ چین

  1. حوله.
  2. پارچه‌ای که مرده را پس از غسل با آن خشک می‌کنند.
  3. کاغذ آب خشک کن.

صفت[ویرایش]

آب‌ چین

  1. حوله، توال، پارچه کرک داری که پس از شستشو، دست و روی و یا بدن را با آن خشک کنند. یعنی آنچه آب بدن را بچیند و خشک کند.
  2. ماخوذ از عربی و به معنای آنچه در اطراف بدن پیچیده شود.
  3. ماخوذ از واژه انگلیسی towel است.

برگردان‌ها[ویرایش]


منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین