آبکاری
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آبکاری/
حاصل مصدر[ویرایش]
آبکاری
- (مواد): گرم کردن و سپس سرد کردن فلزها و آلیاژها به منظور ایجاد خواص مورد نظر در آنها.
- (مواد): ایجاد لایه‌ای نازک و چسبنده از فلز روی جسم.
- یا آبگری، یکی از فنون قدیمی ایرانی است برای زیباسازی و آب طلا دادن فلزات این کلمه بصورت عبقری به عربی رفته و به معنی هنر و ابتکار بکار می رود.
برگردان‌ها[ویرایش]
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن