آحاد

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آحاد/

اسم

آحاد

1. مردم، افراد، کسان؛ جمعِ احد؛ یکان، یک‌ها. یک‌یک افراد و اشخاص.
2. (ریاضی): یکان، دسته اعداد نخستین از صفر تا نُه.

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن

---

زبان دیگر

• زبان معیار باستان

آوایش

• /آحادِ/

صفت

آحادِ

1. همیشگی، پیوسته، مدام، در حالت صفت مفعولی قرار گرفتن.

   آحادٍ ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آحا - دِ قابل تجزیه باشد و به معنی مفعولیت دائم بوده است.