آخرین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /آخَرین/

صفت نسبی[ویرایش]

آخرین

  1. آنکه یا آنچه پس از همه قرار دارد، آخری، بازپسین.
  2. جمعِ آخر، پسینیان، بازپسینان.

مترادف‌ها[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن