آسانسور

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسان/سُر/

اسم مرکب[ویرایش]

آسانسور

  1. اتاقک متحرکی در ساختمان‌های بلند، که از آن برای رفت و آمد به طبقات مختلف، یا حمل بار استفاده میکنند.
    آسانسور ممکن است به دو بخش آسان - سُر قابل تجزیه باشد، و به معنی راحت سُر خوردن است.
  2. اتاقک متحرکی که به وسیلهٔ آن از طبقه‌ای به طبقات بالا روند یا از طبقهٔ بالا به پایین فرود آیند؛ بالابر، آسان‌بر. (فرهنگستان اول)

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن