آستین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آستین/

اسم[ویرایش]

آستین

  1. قسمتی از جامه که از شانه تا مچ دست را می‌پوشاند. در قدیم آستین‌ها را گشاد می‌دوختند و اشیایی در آن می‌نهادند، مانند جیب امروزی.
    در آستین مرقع پیاله پنهان کن/ که همچو صراحی زمانه خونریز است «حافظ»
  2. (قدیم): مقدار چیزی که در آستین میگنجد.

مثل[ویرایش]

  1. آستین بالا زدن کنایه از: همت کردن، اقدام کردن.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین