آسوده‌حال

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسودِه/حال/

صفت[ویرایش]

آسوده‌حال

  1. آسوده.
    تا پدر زنده بود، آسوده حال بودیم.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن