آغاز
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- اوستایی
آوایش[ویرایش]
- آغاز/
اسم[ویرایش]
آغاز
- اولین قسمت یا مرحله از هر چیز، جایی یا لحظهای که از آن، کاری شروع میشود. اول، شروع، ابتدا. شروع کردن. مقابل پایان.
- آغاز به زبان بهاری به دو بخش آ - غاز قابل تجزیه است؛ و غاز به معنی کَندن بویژه کَندن لباس است، که در کل آغاز به مفهوم «حالا درآر لباس» خواهد بود.
- شروع شدن یا شروع کردن. ازل، زمان بیابتدا.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ واژههای اوستا/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس