آفتاب‌پرست
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ آفتاب‌پرست دارد |
آوایش[ویرایش]
- /آفتاب/پَرَست/
اسم مرکب[ویرایش]
آفتاب‌پرست
- (جانوری): جانور خزنده از راسته مارها که زبانی دراز، چشمانی بزرگ، و بدن و دُمی دراز دارد، به سرعت تغییر رنگ میدهد و همرنگ محیط می‌شود. حربا.
- جانوری است شبیه به مارمولک، از رده خزندگان با زبانی دراز که از آن برای شکار حشرات استفاده میکند.
- (گیاهی): گیاهی از تیره گاوزبان که در اراضی بایر روید، و گل‌های کوچک و سفید و آبی دارد.
- مجازاً زرتشتی، کافر.
مترادف‌ها[ویرایش]
- آفتاب، آفتاب دادن، آفتاب پریدن، آفتاب گرفتن، آفتاب خوردن، آفتاب چریدن، آفتاب سا، آفتاب شدن، آفتاب بالانس، آفتاب اندا، آفتاب به آفتاب، آفتاب پهن شدن، آفتاب بالا آمدن، آفتاب لب بام، آفتاب گز کردن
برگردان‌ها[ویرایش]
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین