آفریده

از ویکی‌واژه
(تغییرمسیر از آفريده)

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /آفَریدِه/

صفت مفعولی[ویرایش]

آفریده

  1. خلق شده، پدید آمده، مخلوق.
  2. انسان، آدمی.
    هر چه حکم کرده است بر بندگان حق است و ... حجت‌ها رسیده است به همه آفریده‌ها. «ترجمه تفسیرطبری

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین