آينه
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- [آی/نِه]
اسم[ویرایش]
آینه
- (فیزیک): نوعی سطح صیقلی که نور رسیده از هر جسم را چنان بازمیتاباند که تصویری از آن جسم تشکیل شود.
- هر چیز بسیار صاف و براق.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8