آژان
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فرانسوی
آوایش[ویرایش]
- /آژان/
اسم[ویرایش]
آژان
- پاسبان. نماینده، کارگزار.
- آژان ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آژ - آن قابل تجزیه باشد، و به معنی بسیار گرسنه شاید مبتلا به جوع بوده است. آناج.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس