ارغوان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /اَرغَوان/

اسم[ویرایش]

ارغوان

  1. درختی از تیره پروانه واران دارای برگ‌های گرد و گُل‌های سرخ.
    همی پژمراند رخ ارغوان/ کند تیره دیدار روشن روان «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه