ازدایش

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

ازدای - اش

  1. آگاهی که از راه مطالعه، ارتباط، پژوهش، آموزش و غیره کسب می‌شود.
  2. آگاهی که در مورد رویداد یا واقعیتی ویژه دریافت می‌شود یا مورد گفتگو قرار می‌گیرد؛ اخبار.
  3. عمل ازداییدن.

آوایش[ویرایش]

  • /اَزدایِش/؛ SAMPA: /"azdAjeS

نویسه گردانی[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

ازداییدن

واژه‌های وابسته[ویرایش]

ازداییک، دانش ازدایش، نگره‌ی ازدایش

بن مایه (مرجع[ویرایش]

حیدری ملایری، م. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک، ۲۰۰۵