استخر
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- اوستایی
- واژه ( استخر ) واژه ای ایرانی و اوستایی است؛ ( اُست، اُستخوان، اُستوار ) با واژه یِ ( استخر ) به چمِ ( سخت، مستحکم ) از یک ریشه می باشند. پَسگَشت ها ( references ) : 1 - رویه یِ1442 از نبیگِ ( فرهنگِ واژه های اوستا ) 2 - رویه هایِ 87 و 88 از نبیگِ ( فرهنگِ ریشه هایِ هندواروپاییِ زبان فارسی )
آوایش[ویرایش]
- /اِستَخر/
اسم[ویرایش]
استخر
- آبگیر، تالاب.
- حوض بزرگ که آب بسیار در آن جمع کنند و در آن انواع ورزش‌های آبی نمایند.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگِ ریشه هایِ هندواروپاییِ زبان فارسی
- فرهنگِ واژه های اوستا