اسفند

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /اِسفَند/

اسم خاص[ویرایش]

اسفند

  1. اسفند ماه دوازدهمین ماه از سال شمسی.
  2. یکی از امشاسپندان، نماد بردباری و نگاهبان زمین.
  3. گیاهی است با گل‌های ریز سفیدرنگ و دانه‌های سیاه که دانه‌های سیاه آن را برای دفعِ چشم زخم، روی آتش می‌ریزند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]