اسید
(اَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
هر جسم هیدروژن داری که به حالت محلول، یون هیدروژن (پروتون)
- آزاد کند و به جای هیدروژن آن فلزی جانشین شود و تشکیل نمک دهد. بیشتر اسیدها خورنده هستند و مزة ترش دارند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
صفت[ویرایش]
- انگلیسی
- tartaric
- phosphoric acid
- oxyphile
- oxyphil
- niacin
- hyperacidity
- glutamic acid
- gluconic acid
- gallic acid
- fumaricacid
- formic acid
- butyric acid
- ascorbic acid
- aquafortis
- amino acid
- acidimeter
- acidify
- acidification
- acidic
- acid
- tartrate
- tantalate
- sour
- sorbate
- phosphatic
- phosphate
- metaphosphate
- malic acid
- lactic acid
- glutamate
- gluconate
- ferrocyanide
- diacidic
- diacid
- citrate
- chromite
- chlorate
- carbonic acid
- antacid
- acid test
- sulphate
- sulfate
- oleate
- fulminic acid
- formic
- benzoate
- amphoteric
- acidifier
- vitriolic
- vitriol
- racemize
- pectate
- olein
- humate
- carbolated
- bromide
- picrate
- pantothenate
- chloric acid
- acid fast
- phosphatize
- hyperacid
- achlorhydria
- polyunsaturated
- acetum
- metaprotein
- lyddite
- milk of magnesia
- litmus