اشه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • اوستایی

آوایش[ویرایش]

  • [اَ/شهَ]

اسم[ویرایش]

اشه

  1. راستی، حق، دادگری، قانون، ابدی، آفرینش، سامان، مقرر الهی، نظم کاملی که همه‌ی راه‌های رستگاری به آن می‌رسند.
    اشه، اشو ظاهرا لقب زرتشت، اشو زرتشت است.