اعراف

(اَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. جِ عُرف ؛ مکان‌های بلند.
2. برزخ، مکانی بین بهشت و جهنم.

منابع

• فرهنگ لغت معین