افسانه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /اَفسانِه/

اسم[ویرایش]

افسانه

  1. داستانی که بر مبنای تخیل ساخته شده و واقعیت ندارد. قصه، داستان.
    زمین حالت عادی خود را از دست می‌دهد و دنیا بصورت داستان و افسانه به خود میگیرد. «بزرگ‌علوی»
  2. (گفتگو): هر چیز بی‌پایه و اساس.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین