افسانه
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /اَفسانِه/
اسم[ویرایش]
افسانه
- داستانی که بر مبنای تخیل ساخته شده و واقعیت ندارد. قصه، داستان.
- زمین حالت عادی خود را از دست میدهد و دنیا بصورت داستان و افسانه به خود میگیرد. «بزرگعلوی»
- (گفتگو): هر چیز بیپایه و اساس.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین