افق

از ویکی‌واژه

(اُ فُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. کرانه، ناحیه.
  2. نیم دایره‌ای که در امتداد آن، چشم کرة زمین را می‌بیند.

جمع[ویرایش]

  1. آفاق

قید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
أفق را هم ببینید.

اسم[ویرایش]

  1. افق
  2. محیط دایره ناتمام که در امتداد آن چشم شخصی کره زمین را می بیند. حد فاصل میان بخش مرئی و بخش نامرئی آسمان؛ کران؛ کناره آسمان.

آوایش[ویرایش]

[ofoɣ]

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

orizzonte

انگلیسی
horizon