التیام

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /اِلتیام/

اسم[ویرایش]

التیام

  1. به هم پیوستگی.
    التیام ممکن است از سه جزء ائل - تی - آم شکل گرفته باشد، و به زبان معیار باستان به معنی قبیله مشروط به تصاحب زن یا واگذاری زن بوده است[۱].

مصدر لازم[ویرایش]

  1. بهبود یافتن زخم.

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. سازگاری میان دو چیز.

هموزن‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. البته منظور واگذاری همسر نبوده بلکه دختران دم‌بخت سپردن به دشمن یا طرف پیروز است.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین