امام

از ویکی‌واژه
تمثالی از اینه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /اِمام/----/امام (جمع ائمه)

اسم[ویرایش]

امام

  1. رهبر،‌ پيشوا، بویژه پیشوای دینی مسلمانان، معصومين (سلام الله عليهم).
    امام ممکن است در زبان معیار باستان، مضاغف دو کلمه آم باشد، [۱] بعدها این عبارت در دوران خلفا که خط و زبان عربی رایج و معمول شد امام معرب آم‌آم مبدل گشت.
  2. پیش، پیشرو، جلو

ریشه شناسی۲[ویرایش]

  • مازندرانی
  1. پیر، شیخ.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

پانویس[ویرایش]

  1. آم‌آم اصطلاح پرسشی بوده و جوینده قصد یافتن آن را در کوچه پس کوچه شهر کوفه داشت؛ بدین منوال از نظر مردم کوچه ‌و بازار، جوینده را، فارق از اسم و کنیه‌اش که بر مردم مجهول بوده ملقب به آم‌آم کردند. بیس و پایه تاریخی این اصطلاح عمامه است.