انوشه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • [اَ/ نو/ شَه]

صفت مرکب[ویرایش]

انوشه

  1. جاوید، بی - مرگ.
  2. خوش، خرم.

اسم مرکب[ویرایش]

  1. پادشاه نو، شاه جوان.
    بدو گفت شاها انوشه بدی ..... روان را به دیدار توشه بدی

منابع[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]