انوشه
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- [اَ/ نو/ شَه]
صفت مرکب[ویرایش]
انوشه
- جاوید، بی - مرگ.
- خوش، خرم.
اسم مرکب[ویرایش]
- پادشاه نو، شاه جوان.
- بدو گفت شاها انوشه بدی ..... روان را به دیدار توشه بدی
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|