انگبین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پارسی میانه (پهلوی)

آوایش[ویرایش]

  • /اَنگَبین/

اسم[ویرایش]

انگبین

  1. عسل، هر چیز شیرین. انجبین.
    برفت این برادر ز روم آن ز چین/ به زهر اندر آمیخته انگبین «فردوسی»
  2. آهنگی است از موسیقی قدیم.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه