ایلاء
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [اِیل/آ]
قید[ویرایش]
ایلا
- بمیر، بمیرا، کنایه یا طعنه از موجودیت انسان بی‌خاصیت و بی‌هنر.
عربی[ویرایش]
مصدر متعدی[ویرایش]
- بر عهده کسی قرار دادن.
- وصیت کردن.
فعل[ویرایش]
- (فقه): اصطلاحی در فقه اسلامی به معنای سوگند شوهر بر خودداری از همخوابگی با همسرش به منظور آزار دادن او.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین