بادبان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • [باد/بان]

اسم مرکب[ویرایش]

بادبان

  1. پارچه‌ای که به دکل کشتی بندند تا با وزیدن باد کشتی به حرکت درآید، شرا.
  2. ابزاری در کِشتی یا قایق که برای حرکت کشتی با نیروی باد از آن استفاده می‌شود.

عربی[ویرایش]

  1. آستین، گریبان، قبا.
  2. پس و پیش گریبان.

مثال[ویرایش]

  1. کنایه از: آدم سبکسری که با مردم موأنست کند.
  2. پیاله، ساغر.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین