بادبان
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- [باد/بان]
اسم مرکب[ویرایش]
بادبان
- پارچهای که به دکل کشتی بندند تا با وزیدن باد کشتی به حرکت درآید، شرا.
- ابزاری در کِشتی یا قایق که برای حرکت کشتی با نیروی باد از آن استفاده میشود.
عربی[ویرایش]
- آستین، گریبان، قبا.
- پس و پیش گریبان.
مثال[ویرایش]
- کنایه از: آدم سبکسری که با مردم موأنست کند.
- پیاله، ساغر.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین