بالاخره

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /بِل/اَخَرَه/

قید[ویرایش]

بالاخره

  1. سرانجام، عاقبت، در آخر کار،، باری (فره).

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین