بخشودن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • [بخشو/دَن]

فعل[ویرایش]

بخشودن

  1. کنش بخشاییدن و عفو کردن
    همي داد مژده يكي را دگر / كه بخشود بر بيگنه دادگر . «فردوسی»

مصدر فعل لازم[ویرایش]

  1. رحم کردن، ترحم کردن، دلسوزاندن.
  2. بخشیدن.

مترادف‌ها[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین