برده

از ویکی‌واژه

(بَ دِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. غلام، کنیز.
  2. اسیر.

از واژگان برده در فارسی باستان «ورته» (اسیر)، در اوستایی «وَرِته» در فارسی میانه «وَرْدَگ» (اسیر و زندانی) و وردگیه (اسارت) را می‌توان نام برد. در متون زبان پهلوی، برده غالباً «انشهریگ» یا «بنده» نامیده شده‌است

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

schiavo

انگلیسی
slave