برش
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- [بُرِش]
اسم مصدر[ویرایش]
برش
- بریدن، زدن، قیچی کردن، روش بریدن پارچه متناسب با لباس مورد نیاز.
بَرِش :در گویش گنابادی یعنی باران ، بارش
صفت[ویرایش]
- بریدن، بریدگی.
- کنایه از زرنگی، کاردانی و توانایی زباد در انجام کار.
روسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- خوراک آبداری از گوشت، کلم، چغندر و احیاناً هویج
- (جمع): نوعی شوربای روسی.
واژه‌های وابسته[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین