برکت
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /بَرَکَت/
مصدر لازم[ویرایش]
برکت
- نمو کردن و افزودن، افزایش.
- (عامیانه): به باور مردم قدیم ایران، نان عنصر شاخص زندگی، نشانه برکت و دوام حیات بود.
- یمن، خجستگی، نیکبختی.
- (جمع): برکات
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین