برکه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /بِرکِه/
اسم[ویرایش]
برکه
- برکه یحتمل از دو بخش بِر - که شکل گرفته است و به نظر می‌رسد منظور از که همان کُه یا کوه بوده است؛ و جمع شدن آب در پایین کوه را بَرکه و سپس بِرکه نامیده‌اند.
مترادف‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ شمس