بقالی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /بَق/قالی/

اسم[ویرایش]

بقالی

  1. (قدیم): منسوب به بقال، عمل و شغل بقال؛ محل فروش خواربار، مغازه.
    بقالی ممکن است به دو بخش بق - قالی قابل تجزیه باشد، و کنایه از مات و مبهوت نشستن فروشنده پشت دکه مغازه و نگریستن دائم به بیرون بود، انگار بزبان بی‌ زبانی به عابر التماس می‌کردند چیزی از این مغازه بخرید.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=بقالی&oldid=843246»