بله
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /بَلِه/
اسم[ویرایش]
بله
- در تصدیق و تأیید چیزی بکار می‌رود، آری، همینطور است. پاسخ مثبت.
- ابله، کم خردان.
حرف صوت[ویرایش]
- گاه برای ابراز هیجان وآماده‌باش نیروهای نظامی بکار می‌رود
صفت[ویرایش]
بِله
- اِله، اله‌و‌بله.
بُله
- ابله، کم‌خرد، نادان.
قید[ویرایش]
- برای اعلام موافقت با امری یا جمله‌ای
- «بله، من چندروزی است که آمده‌ام.»
استعاره[ویرایش]
- «بالاخره بله را گفت!»
مترادف‌ها[ویرایش]
متضادها[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین