بلوچ

از ویکی‌واژه

(بَ)

اسم[ویرایش]

  1. علامتی که بر تیزی طاق و ایوان نصب کنند.
  2. تاج خ

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. صفحة نازکی که بر روی ساقة عمودی در جایی مرتفع آن را قرار دهند و آن به سهولت گردش می‌کند و معبر باد را نشان می‌دهد.
  2. پارچة گوشتی که بر ختنه گاه زنان می‌باشد و بریدن او سنت

استعاره[ویرایش]

  1. نام یکی از طوایف ایران ساکن بلوچستان.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
baluchi