بند

از ویکی‌واژه

(بَ)

فارسی[ویرایش]

َبَند :(band) در گویش گنابادی به معنای گیر کردن ، آویزان ماندن ، وابستگی به چیزی یا کسی ، بستن و پر شدن مجرا میباشد.

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. زنجیر و ریسمانی که بر پای و دست اسیران بندند.
  2. گره.
  3. محل به هم پیوستن دو چیز.
  4. مفصل.
  5. هر یک از فصول و فقرات نامه‌ها، قوانین و لوایح.
  6. سدی که در پیش آب بندند.
  7. حبس.
  8. نیرنگ، فریب.
  9. عهد، پیمان.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

اسم[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی: paragraph,bond,baldric

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

stringa

laccio

paragrafo

اسم[ویرایش]

versetto

انگلیسی
wristband