بور
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- اکدی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ بور (ابهام‌زدایی) دارد |
آوایش
[ویرایش]- [بور]
اسم
[ویرایش]بور
- اصطلاحی چهار یا پنج هزار ساله و پیشوند برخی پادشاهان نظیر بورسوئن.
- در گویش بهاری به معنی پیچاندن، چرخاندن و تاب دادن نخ، ریسمان و امثال آن.
- بَوَرْ :(bawar) در گویش گنابادی یعنی باور کردن ، باور ، اعتماد ، قبول ، پذیرفتن
اسم
[ویرایش]- (نماد B)
ریشه شناسی ۲
[ویرایش]- پهلوی
صفت
[ویرایش]- سرخ کم‌رنگ.
- اسب سرخ.
- کس که از عهده انجام کار برنیامده و شرمنده شده باشد.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]––––
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|