بیاض

از ویکی‌واژه

(بَ)

فارسی[ویرایش]

بیّاْض :(biiaz) در گویش گنابادی یعنی خمیازه ، خمیازه کشیدن ، نام یک دشت در گناباد که به دشت بیاض معروف میباشد ، خواب آلود


ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. سفیدی.
  2. دفتر سفید که در آن چیزی ننوشته‌اند.
  3. دفتر بغلی.
  4. کتاب دعا.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
whithness