بیان
(بَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر لازم[ویرایش]
- پیدا شدن، آشکار شدن.
(اِم
صفت[ویرایش]
- شرح، توضیح.
- زبان آوری، فصاحت.
اسم[ویرایش]
- علمی است که آوردن یک معنی به طرق گوناگون را می‌آموزد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- wording
- statement
- say so
- remark
- recitation
- quotation
- pronunciation
- presentment
- mouth
- locution
- lip
- interpretation
- expression
- exposition
- explanation
- dite
- dit
- diction
- declaration
- averment
- verbalization
- unspeakable
- tell
- stater
- smooth tongued
- shibboleth
- say
- said
- rhetoric
- restatement
- represent
- paraphrase
- paradox
- liquorice
- licorice
- inexpressible
- impart
- give
- frame
- fluidity
- fair spoken
- express
- euphuism
- enouce
- enigma
- eloquence
- dictograph
- bubble
- appositive
- apposition
- account
- voice
- sound off
- sneer
- run on
- riddle
- rhetorician
- restate
- quote
- quantify
- pronounce
- misstate
- intonation
- inenarrable
- circumlocution
- causal
- anticlimax
- wordless
- word
- verbalize
- synopsize
- summarize
- rhetorical question
- obiter dictum
- last word
- intonate
- bromide
- anticlimactic
- alphabetize
- quantitative
- language
- reword
- irish bull
- apodictic
- apodeictic
- academic freedom
- wisha
- jequirity
- merism
- typography
- ballad
- decibel
- ignoratio elenchi