بیلاخ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(اِصت.)

(عا.)

  1. بیلَخ: به طعنه به کسی گویند که دست به کار نسنجیده‌ای زده و شکست خورده‌

بیْلاخ :(bilakh) در گویش گنابادی یعنی راه هموار ، مسطح

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین