تابو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- انگلیسی
آوایش[ویرایش]
- /تابؤ/
اسم[ویرایش]
تابو
- سخن یا کاری که بدلایل مذهبی، اخلاقی، یا عرف اجتماعی، گفتن یا انجام دادن آن ممنوع یا ناپسند است.
- تحریم اجتماعی یک عمل یا یک کلمه به طور رسمی.
- شخص، چیزی یا جایی که برای افراد یک قبیله تحریم شود.
- هر چیز نذری یا مقدسی که نزدیک شدن و دست زدن به آن ممنوع باشد.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن