تارک
(رِ)
عربی[ویرایش]
(اِ
فارسی[ویرایش]
- رهاکننده، ترک کننده. ؛ ~ دنیا آن که از دنیا روی برگرداند، زاهد، پارسا. ؛ ~ صلاة آن که نماز نگزارد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(رَ)
(اِمصغ.)
- فرق سر، میان سر آدمی.
- کلاهخود.
- بر او کرد جوشن همه چاک‌چاک ..... همی ریخت بر تارک از درد خاک
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- vertex