ترکه

از ویکی‌واژه

(تَ رِ کِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. ترکة

اسم[ویرایش]

  1. میراث، مالی که از مرده به جا مانده باشد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(تَ کِ)

اسم[ویرایش]

  1. شاخة باریک و دراز که از درخت بریده باشند.
  2. مجازاً لاغر، باریک اندام.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
wattle