تفنگ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ تفنگ دارد

آوایش[ویرایش]

  • [تُ/فَ]

اسم[ویرایش]

  1. جنگ افزاری که با آن گلوله را به مسافت دور و نزدیک پرتاب می‌کنند و انواع مختلف دارد: دولول، سرپر، بادی، کمرشکن، شکاری و مانند آن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

ریشه‌شناسی ۲[ویرایش]

آوایش[ویرایش]

  • [تُف/اَنگ]

اسم[ویرایش]

تفنگ

  1. تف کار
    تفه‌نَن ایشلهَ‌نَن
    وسیله‌ای که قلق کارش با تُف باشد. این ویژگی تنفگ‌های اولیه بود و بر همین مبنا نام یافته است[۱].

برگردان‌ها[ویرایش]

  • ایتالیایی:

اسم[ویرایش]


  1. کسی که با بیل کار می‌کند متناوب دستش را با آب دهن تر می‌نماید تا رطوبت آن حفظ شود این عمل در تیراندازی با تفنگ هم اجتناب ناپذیر بوده و تیرانداز هر از گاهی دستانش را با تف مرطوب می‌نمود.