تورات
(تُ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- توراة
اسم[ویرایش]
- به معنی اخص، به اسفار خمسة عهد عتیق (تکوین، خروج، احبار، عدد و تثنیه)
، انبیا (ابراهیم، اسحاق، یعقوب و ایام بنی اسراییل در برسینا)
- و توصیه‌های موسوی در اخلاق و شرایع اطلاق می‌شود.
- همة کتاب مقدس را به خطا تورات نامند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- torah