تیرانداز

از ویکی‌واژه
تیرانداز ایرانی سده هفتم پیش از میلاد

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /تِیر/اَنداز/

اسم مرکب[ویرایش]

تیر انداز

  1. آنکه با تفنگ یا توپ، تیر شلیک می‌کند.
  2. (قدیم): کسی که در تیر انداختن بویژه با کمان مهارت داشت.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن