تیز
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
صفت[ویرایش]
- بُرنده.
- هر چیز که مزه آن تند باشد و زبان را بسوزاند، مانند فلفل.
- هوشیار، مراقب.
- تندخو، بدخو.
- زرد، بی رنگ.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
قید[ویرایش]
(عا.)
- سریع، فو
ریشه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
- باد صداداری که از مقعد خارج شود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
|
- ایتالیایی
صفت[ویرایش]
صفت[ویرایش]
- انگلیسی
- trenchant
- spiky
- snippy
- shrill
- sharp
- pungent
- pointy
- pointed
- poignant
- mordacious
- keen
- incisive
- hot
- galssy
- caustic
- brisk
- bitter
- biting
- apiculate
- acute
- whetter
- whetstone
- whet
- tweak
- taper
- subulate
- subtle
- stringent
- spurry
- spurrey
- spinescent
- snell
- sitted
- sharpener
- sharpen
- sharp witted
- sharp sighted
- sharp fanged
- sharp eyed
- saw grass
- quick witted
- punctate
- prickle
- picked
- perspicuity
- peppery
- peaked
- peak
- ogive
- nippy
- lynx eyed
- lyncean
- legerity
- lanceolate
- jag
- horned
- grinder
- grind
- grating
- glochidiate
- glochidial
- fly
- featheredge
- cultrated
- cultrate
- breakwind
- astringent
- ardent
- acuminate
- acumen
- acuity
- acerous
- yap
- whiz
- whittler
- tusk
- tipcat
- strap
- spire
- spinosity
- sharp set
- sharp nosed
- saw set
- pinnacle
- pike
- picket
- peregrine
- nosy
- nosey
- lancet window
- lancet
- knife edge
- gothic arch
- forte
- falsetto
- cusp
- cowhage
- cowage
- acerbate
- whippet